Έλληνες Ναΐφ Ζωγράφοι από τη Συλλογή Χρήστου και Πόλλυς Κολλιαλή @lemmth

Το Λαογραφικό & Εθνολογικό Μουσείο Μακεδονίας – Θράκης (ΛΕΜΜ-Θ), σε συνεργασία με το Μουσείο Νεότερου Ελληνικού Πολιτισμού παρουσιάζουν την έκθεση:

Έλληνες Ναΐφ Ζωγράφοι

από τη Συλλογή Χρήστου και Πόλλυς Κολλιαλή

Τα εγκαίνια της έκθεσης θα τελέσει ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Γιάννης Μπουτάρης

την Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2019, στις 19:00,

στον χώρο του ΛΕΜΜ-Θ, Β. Όλγας 68, στη Θεσσαλονίκη.

Διάρκεια Έκθεσης: 22/02 – 02/06/2019

Χορηγός Επικοινωνίας : ΕΡΤ

Η βασισμένη στη Συλλογή των Ναΐφ Ζωγράφων του Χρήστου και της Πόλλυς Κολλιαλή έκθεση, που φιλοξενεί το Λαογραφικό και Εθνολογικό Μουσείο Μακεδονίας-Θράκης, συστήνει στο κοινό της Θεσσαλονίκης τη ναΐφ ζωγραφική ως ιδιαίτερη κατηγορία του καλλιτεχνικού πεδίου. Την ίδια στιγμή αναδεικνύει τη συγκροτημένη και μεθοδική συλλεκτική αντίληψη και το σκεπτικό που διέπουν τη συλλογή Κολλιαλή, δομημένη εξ αρχής με την πρόθεση της προσφοράς, της αμοιβαιότητας, της επικοινωνίας και της αλληλεπίδρασης με το κοινωνικό σύνολο.

Η έκθεση παρουσιάζει έργα σημαντικών εκπροσώπων του είδους από την Ελλάδα και την Κύπρο. Η ευρύτητα του ύφους και των θεματικών που παρουσιάζονται, η ποιότητα των έργων, όπως και το προφίλ των ίδιων των ζωγράφων που εκπροσωπούνται στην έκθεση, λειτουργούν αναθεωρητικά σε σχέση με μια σειρά από ζητήματα, αναφορικά με την παγιωμένη θεώρηση της ναΐφ καλλιτεχνικής παραγωγής στο πλαίσιο της ιστορίας της τέχνης: η διάκριση υψηλής και ευτελούς τέχνης, τα περίφημα στοιχεία της «αφέλειας», του αυθορμητισμού και της ανεπεξέργαστης γραφής ως δομικών στοιχείων της ναΐφ καλλιτεχνικής δημιουργίας, η απουσία συστηματικών σπουδών σε Σχολές Καλών Τεχνών, το προφίλ του «λαϊκού», «αφελούς», «αγράμματου» καλλιτέχνη, είναι ορισμένες από τις στερεοτυπικές αντιλήψεις που δοκιμάζονται – και καταρρίπτονται.

Η διάταξη των έργων στην παρούσα έκθεση, παρακολουθώντας ακριβώς τον τρόπο με τον οποίο έχει συγκροτηθεί η ίδια η συλλογή, οργανώνεται σε θεματικές ενότητες που αναπτύσσονται ανά αίθουσα: αστικά τοπία και σκηνές της καθημερινής ζωής, ιστορικά, μυθολογικά και αλληγορικά θέματα, τοπία της υπαίθρου και σκηνές της αγροτικής ζωής, διακοσμητικά θέματα και νεκρές φύσεις, θρησκευτικές τελετές και πανηγύρια, θέματα με αναφορές στο θέατρο σκιών, θάλασσες με παραδοσιακά σκαριά. Όλα μαζί συνθέτουν έναν ονειρικό, ζωηρόχρωμο και φωτεινό, αμιγώς ζωγραφικό κόσμο, στον οποίο ωστόσο οι θεατές νιώθουν την άνεση να εισχωρήσουν και να τον οικειοποιηθούν, να αισθανθούν πως ανήκουν στις ιστορίες που αφηγούνται τα έργα, να αναγνωρίσουν σε αυτά κομμάτια του εαυτού τους και των μικρών προσωπικών τους ιστοριών.

Άννυ Μάλαμα

Δρ Ιστορίας της τέχνης

Μουσείο Νεότερου Ελληνικού Πολιτισμού

*Δελτίο Τύπου

 

Ένα Μουσείο – Μια Ιστορία 100 Χρόνων – Σύγχρονα Σχόλια #ΜΝΕΠ #invitation #exhibition

Στο πλαίσιο του εορτασμού των εκατό χρόνων από την ίδρυσή του, το Μουσείο Νεότερου Ελληνικού Πολιτισμού σε ένα εμβληματικό μνημείο, στο Τζαμί Τζισδαράκη, την πρώτη του στέγη πριν από εκατό χρόνια, παρουσιάζει την έκθεση:

                             Ένα Μουσείο – Μια Ιστορία 100 Χρόνων – Σύγχρονα Σχόλια

μια έκθεση δυναμικής διάδρασης σύγχρονων εικαστικών με τις συλλογές του Μουσείου.

Οι καλλιτέχνες προσκαλούνται να «σχολιάσουν» με τα έργα τους τον χώρο, τον χρόνο, την ιστορία, τη συλλεκτική και εκθεσιακή πολιτική του Μουσείου Νεότερου Ελληνικού Πολιτισμού και το πολιτισμικό φορτίο των αντικειμένων των συλλογών του.

Ο Γιάννης Αδαμάκης, η Βάσια Α. Βανέζη, η Λυδία Βενιέρη, η Σοφία Βλαζάκη, η Μαρία Γρηγορίου, ο Στέλιος Καραμανώλης, η Ζωή Κεραμέα, η Αφροδίτη Λίτη, ο Κωνσταντίνος Παπαμιχαλόπουλος, η Τούλα Πλουμή, ο Μάκης Φάρος και ο Τάκης Ζερδεβάς, και η Γιούλα Χατζηγεωργίου, εκκινώντας από ένα αντικείμενο-έκθεμα, προτείνουν τη δική τους ανάγνωση, το δικό τους εικαστικό σχόλιο, εστιάζοντας στην πολυκύμαντη –και αλληλένδετη με τη νεότερη ελληνική ιστορία και την κυρίαρχη εθνική, πολιτική ιδεολογία– συλλεκτική πολιτική του Μουσείου.

Στην έκθεση «παρεμβάλλονται» επίσης τα προερχόμενα από τις δεκαετίες του 1960 και 1970, προορισμένα για τον Εθνικό Οργανισμό Ελληνικής Χειροτεχνίας, σχέδια του Δημοσθένη Κοκκινίδη καθώς και τα φιλοτεχνημένα από κοινού με την σύντροφό του Πέπη Σβορώνου ζωγραφιστά φορέματα, «σχόλια» με τη σειρά τους στη διαχρονικότητα αυτού του διαλόγου μεταξύ παράδοσης και νεοτερικότητας, παράδοσης και σύγχρονης καλλιτεχνικής παραγωγής.

 

Επιμέλεια:

Έλενα Μελίδη, Αρχαιολόγος και Ιστορικός, Διευθύντρια του Μουσείου Νεότερου Ελληνικού Πολιτισμού

Δρ Άννυ Μάλαμα, Ιστορικός της τέχνης, Μουσείο Νεότερου Ελληνικού Πολιτισμού

Λουΐζα Καραπιδάκη, Ιστορικός της τέχνης και Αρχαιολόγος

 

Εγκαίνια Έκθεσης: Σάββατο 8 Δεκεμβρίου, ώρα 12.00

Διάρκεια Έκθεσης: 8 Δεκεμβρίου 2018 – 28 Φεβρουαρίου 2019

Περισσότερες πληροφορίες εδώ.

Κοινοποιήστε:

Πρόγραμμα [Αγγελική Χατζημιχάλη 19.04.2018]

ΤΕΥΧΟΣ #6 ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 2017

Το περιοδικό Ιστορία της τέχνης -το μοναδικό στη χώρα μας περιοδικό ακαδημαϊκού και ερευνητικού προσανατολισμού με εξειδίκευση στην ιστορία και τη θεωρία της τέχνης από την Αναγέννηση έως τις μέρες μας- φτάνει στο έκτο τεύχος του (Καλοκαίρι 2017). Πεδίο ανεξάρτητου επιστημονικού διαλόγου, απευθύνεται ταυτοχρόνως και στο συνεχώς αυξανόμενο κοινό των φιλότεχνων, στους φοιτητές, στους καλλιτέχνες, στους συλλέκτες, στους επαγγελματίες του χώρου (επιμελητές μουσείων, χώρων τέχνης, πολιτιστικών φορέων και ιδρυμάτων) και γενικότερα σε όλους εκείνους που επιθυμούν να προσεγγίσουν τα καλλιτεχνικά φαινόμενα με έναν έγκυρο και ουσιαστικό τρόπο αλλά και να ενημερωθούν κριτικά για τις νέες εκδόσεις, τις επιστημονικές και καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, τις εκθέσεις και τα συνέδρια που πραγματοποιούνται εντός και εκτός Ελλάδας.

Στο τεύχος #6, όπου δίνεται έμφαση στην ιστορία της νεοελληνικής τέχνης αλλά και στη σχέση λαϊκής και μοντέρνας καλλιτεχνικής έκφρασης, περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, ένα άρθρο για τις αυτοπροσωπογραφίες της Θάλειας Φλωρά Καραβία, μιας από τις πιο σημαντικές Ελληνίδες ζωγράφους, οι «Αφορισμοί» του Έλληνα «εξπρεσιονιστή» Γιώργου Μπουζιάνη, το καταστατικό της Ελληνικής Καλλιτεχνικής Εταιρείας εν Ρώμη (1865), ένα κείμενο για το περίφημο σπίτι του χτίστη Ροδάκη στην Αίγινα, σημείο αναφοράς για πολλούς αρχιτέκτονες, Έλληνες και μη, ως προεικόνιση των αιτημάτων της μοντέρνας αρχιτεκτονικής καθώς και μια εκτενής έρευνα σχετικά με την υποδοχή του έργου του Θεόφιλου στην Ευρώπη (και τους μύθους που τη συνοδεύουν). Σε αυτό το πλαίσιο εξετάζεται και η πορεία του γερμανικού κινήματος εφαρμοσμένων τεχνών στις αρχές του 20^ού αιώνα που συνδέεται με ό,τι θα μπορούσε να αποκληθεί «κρίση της διανοητικής εργασίας». Στο παρόν τεύχος επίσης, μεταφράζεται για πρώτη φορά ένα από τα πλέον αντιπροσωπευτικά κείμενα του κορυφαίου των εικονολόγων Erwin Panofsky, με τίτλο «H προσωπογραφία των Arnolfini» του Jan van Eyck, που αφορά έναν από τους πλέον πολυσυζητημένους ‒και μυστηριώδεις‒ πίνακες της δυτικής παράδοσης, συνεχίζεται η δημοσίευση του δεύτερου και τρίτου από τα περίφημα Προοίμια των Βίων του Giorgio Vasari, ενώ μεταφράζεται, για πρώτη επίσης φορά, η ανάλυση από τον κοινωνικό στοχαστή Pierre-Joseph Proudhon του έργου Οι λατόμοι του Courbet, παράλληλα με την απόφαση του Στρατοδικείου των Βερσαλλιών για την καταδίκη του ζωγράφου εξαιτίας της δράσης του στην παρισινή Κομμούνα του 1871. Φυσικά, η κριτική παρουσίαση σημαντικών εκθέσεων και η βιβλιοκριτική αποτελούν, σε ιδιαίτερη έκταση αυτή τη φορά, ένα από τα πλέον σημαντικά τμήματα του περιοδικού.

[Το τεύχος #6 θα βρίσκεται στα σημεία πώλησης από τις 20 Ιουνίου 2017.]

Southern Modernisms: critical stances through regional appropriations

International Conference
Southern Modernisms: critical stances through regional appropriations
ESAP, Porto, 19-21 february 2015

http://southernmodernisms.weebly.com/conference-2015.html